Huidige situatie en publiek optreden
Maria Corina Machado bevindt zich momenteel in clandestinidad sinds haar gedwongen stopzetting van haar kandidatuur voor het presidentieel ambt in Venezuela vorig jaar. Men verwacht echter dat ze binnenkort publiekelijk zal verschijnen om haar Nobelprijs voor de Vrede in ontvangst te nemen. Op dinsdag 9 december 2025 om 09:57 uur Britse tijd werd aangekondigd dat Machado, de Venezolaanse oppositieleider, op woensdag haar prijs persoonlijk zal ophalen in Oslo, Noorwegen.
Ze is niet in het openbaar gezien sinds januari, toen ze de leiding nam bij protesten tegen president Nicolas Maduro, die algemeen wordt beschouwd als een dictator. De Nobelcommissie kende haar de prestigieuze prijs toe in oktober, omdat zij volgens de commissie “het vuur van de democratie bleef branden in een periode van toenemende duisternis”.
Wie is Maria Corina Machado?
Machado kondigde haar kandidatuur voor het presidentschap aan in 2023, voorafgaand aan de verkiezingen in juli 2024. Ze had de oppositiegroep Vente Venezuela verenigd en haar primaries overtuigend gewonnen. Haar bijeenkomsten in de aanloop naar de verkiezingen trokken al snel grote menigten. Deze publieke steun groeide in een tijd waarin autoritarisme onder Maduro almaar toenam, die sinds 2013 het land leidt.
De door Maduro beïnvloede rechtbanken weigerden haar kandidatuur toe te staan, waardoor ze onderduiken moest. De regering, die haar en haar volgelingen constant target, maakt regelmatige arrestaties en schendt mensenrechten. Haar plaats werd ingenomen door de relatief onbekende Edmundo Gonzalez, terwijl Maduro in juli vorig jaar een derde termijn van zes jaar won met officieel 51% van de stemmen. Uit stemtellingen van 80% van de 30.000 stemlocaties bleek dat Gonzalez door meer dan twee keer zoveel stemmen had gewonnen, maar deze resultaten werden door de invloedrijke instantie voor verkiezingen en het Hooggerechtshof van Venezuela ontkend als vervalst.
Haar terugkeer naar de voorhoede van de protesten
Ondanks haar eerdere uitlatingen dat ze vreest voor haar leven, kwam Machado uit haar schuilplaats om enkele dagen na Maduro’s herverkiezing in augustus, deel te nemen aan protesten tegen de president in Caracas. Ze sprak de menigte toe en zei: “Net zoals het lang duurde om electorale overwinning te behalen, is er nu een fase waarin we dag voor dag verder gaan, maar we zijn nooit zo sterk geweest als vandaag.”
Haar verschijning vond plaats terwijl Maduro bij een eigen rally verklaarde dat er “geen vergeving” zou zijn voor degenen die achter de onrust zaten en dat “maximale sancties” zouden worden opgelegd. In januari kwam Machado opnieuw uit haar verborgenheid om verdere protesten te leiden, een dag voor Maduro’s inauguratie. Volgens Human Rights Watch zijn minstens 20 mensen gedood tijdens de post-verkiezingsprotesten, en velen anderen werden gearresteerd, aldus de Venezolaanse overheid. Onder degenen die gevangen zitten, bevindt zich Rafael Tudares, schoonzoon van Edmundo Gonzalez.
Reden voor de toekenning van de prijs en haar reactie
Het Noorweegse Nobelcomité verklaarde dat Machado de prijs ontving “voor haar onvermoeibare inzet voor democratische rechten in Venezuela en haar strijd voor een rechtvaardige en vreedzame overgang van dictatuur naar democratie”. De voorzitter van het comité, Jorgen Watne Frydnes, benadrukte dat ze ondanks doodsbedreigingen bleef strijden voor democratie en dat haar aanwezigheid in het geheim woonde, haar miljoenen mensen inspireerde.
Na haar winst sprak Machado met het Noorse Nobelinstituut en gaf aan: “Dit is iets wat het Venezolaanse volk verdient. Ik ben slechts onderdeel van een grote beweging… Ik voel me nederig, dankbaar en vereerd, niet alleen vanwege deze erkenning, maar ook omdat ik deel uitmaak van wat er vandaag in Venezuela gebeurt.” Ze uitte vertrouwen dat de vrijheid voor Venezuela en vrede in de regio binnen handbereik zijn, ondanks de ernstige geweldsspiraal waarmee het land geconfronteerd wordt.
Oorsprong en achtergrond van Machado
Maria Corina Machado werd geboren op 7 oktober 1967 in Caracas, Venezuela. Ze studeerde industriële engineering voordat ze korte tijd in het bedrijfsleven werkte en vervolgens haar politieke carrière begon. Ze is dochter van een invloedrijke zakenman in de staalindustrie, wat critici deden zeggen dat ze afkomstig is uit de hogere klasse.
In 1992 richtte ze de Atenea Stichting op, een organisatie die kinderen op straat in Caracas ondersteunt. In 2002 coöpteerde ze Sumate, dat zich inzet voor vrije en faire verkiezingen door middel van opleiding en monitoring. In 2010 werd ze gekozen voor de Nationale Vergadering met een recordaantal stemmen, maar werd in 2014 door Maduro’s regime uit de politiek gezet. In 2017 was ze medeoprichter van de alliantie Soy Venezuela, die pro-democratische krachten in het land verenigt, ongeacht politieke lijnen.
