Huidige stand van zaken en wetgeving
In het Verenigd Koninkrijk blijft homoseksuele conversietherapie toegestaan, hoewel er plannen bestaan om dit op korte termijn te verbieden. De Britse overheid heeft herhaaldelijk in het Lagerhuis verklaard dat een wetsvoorstel niet mag omvatten “legitieme psychologische ondersteuning” en moet de rol van leraren, religieuze leiders, ouders en verzorgers respecteren. Volgens de overheid wordt een wetsvoorstel dat het verbod op conversietherapie regelt, waarschijnlijk voor het einde van het huidige parlementaire seizoen in het voorjaar van volgend jaar gepresenteerd.
Controverse en maatschappelijke verdeeldheid
Het onderwerp van conversietherapie leidt tot felle discussies over vrijheid van meningsuiting, onderwijs en ethiek. Deze debatten hebben de invoering van een wet bemoeilijkt en verdeeldheid gezaaid onder politici en maatschappelijke groepen. Een belangrijke kwestie is hoe de relatie met religie wordt geïnterpreteerd, vooral binnen verschillende stromingen van het christendom. Sommige christelijke groepen ondersteunen het concept van verandering of haar suggestie dat homoseksualiteit kan worden aangepast of onderdrukt, terwijl anderen zich verzetten tegen dergelijke praktijken.
Persoonlijke ervaringen en ethische discussies
Simon Burrows vertelt dat hij dagelijks suïcidaal was en luisterde naar verhalen van mensen die vonden dat het leiden van een conservatievere christelijke levensstijl hun leven had verbeterd. Hij raakte betrokken bij Living Out, een evangelische christelijke organisatie die beweert “gesprekken over geloof en seksualiteit” te faciliteren. Een van de oprichters, Sean Doherty, spreekt openlijk over het leven met seksuele geaardheid die verschilt van de heteroseksuele norm, terwijl hij in een huwelijk met een persoon van het ander geslacht leeft.
Voor sommige LGBT+-christenen promoot Living Out abstinentie of huwelijk met een partner van het andere geslacht. Simon Burrows beschouwt de methoden van deze organisatie als een vorm van conversietherapie en beschrijft dat hij zich daarin gevangen voelde, met het gevoel dat zijn gemeenschap dacht dat God hem in de hel zou plaatsen als hij niet volgens die richtlijnen zou leven.
Wetgevende definities en religieuze standpunten
Het concept van conversietherapie wordt in het wetsvoorstel “Conversion Therapy Prohibition (Sexual Orientation and Gender Identity) Bill” [HL] gedefinieerd als praktijken die gericht zijn op het veranderen van iemands seksuele oriëntatie of genderidentiteit (categorie A), of het onderdrukken van de uiting daarvan (categorie B). Volgens de organisatie Living Out volgen ze de affirmaties van de Evangelical Alliance, waarin wordt gesteld dat gemeenten worden aangemoedigd “allen lief te hebben en te verwelkomen, ongeacht hun seksuele gedrag”.
Deze affirmaties benadrukken ook dat mensen die buiten Gods doeleinden leven, uiteindelijk het besef zullen krijgen dat verandering nodig is. Sommige christelijke leiders, zoals Ed Shaw, zien in de interpretatie dat dit kan betekenen dat mensen zouden moeten onderdrukken dat ze homoseksueel zijn. Hij stelt dat het bespreken van onderdrukking in de context van de instructies van Jezus over huwelijk tussen man en vrouw niet hetzelfde is als het onderdrukken van iemands seksuele geaardheid.
Overheidsreacties en maatschappelijke belangen
De Britse regering werkt aan het publiceren van een conceptwetsvoorstel voor het verbieden van conversietherapie, met het argument dat deze praktijken misbruik vormen en geen plaats in de samenleving horen. Een woordvoerder verklaarde dat ze zich inzetten voor het verbod op dergelijke praktijken, zoals aangekondigd in de Koningsrede.
Volgens Saba Ali, interim-voorzitter van de Ban Conversion Practices Coalition, hebben overheden te lang gewacht met het aanpakken van het probleem. Zij benadrukt dat de schadelijke effecten van conversiepraktijken al zeven jaar ongedekt blijven en dat de LGBTQ+-gemeenschap actie nodig heeft om verdere schade te voorkomen. “Elke dag zonder verbod brengt mensen in gevaar,” stelt ze.
Perspectieven en persoonlijke getuigenissen
Voor mensen als Simon Burrows, die aangeven schade te hebben ondervonden door dergelijke praktijken, is het wetsvoorstel een belangrijke stap om hun rechten te beschermen. Burrows uit de wens dat jongeren die worstelen met hun seksuele identiteit, de ruimte en veiligheid krijgen om hun geloof en opties te verkennen zonder angst voor straf of afwijzing.
Voor wie zich emotioneel of suïcidaal voelt, staan hulpdiensten zoals Samaritans, Mind en de NHS klaar met ondersteuningslijnen en hulpbronnen.
