De gebeurtenissen en het vonnis
Een man die in maart dit jaar twee mannen heeft neergeschoten in Cambridgeshire, omdat hij de voogdij over zijn kleinzoon wou verkrijgen, is veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf. Stephen Alderton, 67 jaar oud, kreeg bij de rechtbank in Cambridge een minimale termijn van 25 jaar opgelegd voor de moorden op vader en zoon Gary Dunmore, 57 jaar, en Joshua Dunmore, 32 jaar. Hij schoot hen neer in twee dorpen die zes mijl van elkaar verwijderd zijn, met een Beretta-muziek. De rechter, Mark Bishop, noemde de moorden ‘een executie’ en benadrukte dat Alderton ‘besloot de wet in eigen hand te nemen en twee onschuldige mannen om het leven te brengen.’
De arrestatie en de motieven
Alderton, die geen vast adres had, werd enkele uren na de daad gearresteerd door gewapende officieren op een snelweg. Tijdens de arrestatie verklaarde hij aan de politie dat ‘soms moet je doen wat je moet doen, zelfs als dat volgens de wet verkeerd is’, aldus aanklager Pater Gair. Volgens de rechtbank was er altijd een alternatief plan, ook wel ‘plan B’ genoemd.
Context van de zaak en de achtergrond
De zaak draaide om de omgangsregeling voor de zoon van Alderton en zijn ex-vrouw, Samantha Stephen. Kort na de geboorte van hun kind gingen zij uit elkaar. In 2020 trouwde Samantha opnieuw met een Amerikaanse militair die bij de US Air Force diende. Toen hij opnieuw naar de VS moest worden uitgezonden, vroegen ze de familie rechtbanken of het mogelijk was de jongen mee te nemen. Joshua Dunmore verzette zich tegen deze aanvraag, en op 27 maart — twee dagen voor de schietpartij — oordeelde de rechter dat het kind niet uit het land mocht worden gehaald. Alderton had vooraf in sms-berichten aangegeven dat hij ‘een manier zou vinden om een beslissing te omzeilen’ en dat er ‘altijd een plan B’ was.
De schietpartij
Op 29 maart schoot Alderton de twee mannen neer, waarbij hij zijn Beretta gebruikte. Joshua Dunmore werd bij zijn huis in Bluntisham gedood, terwijl Gary Dunmore in Sutton, zes mijl verderop, werd vermoord. Alderton, die destijds in een camper woonde, had later een brief geschreven waarin hij zei dat hij ‘niet de persoon was geworden die de rechtszaak had gevormd’. Hij beweerde dat hij nooit een gewelddadig persoon was en geen strafblad had. Hij schreef: ‘Wat er op 29 maart is gebeurd, weet ik niet.’
Het proces en de nasleep
Alderton bekende beide moorden tijdens een eerdere zitting. Bij de rechtszitting verklaarde rechter Bishop dat de moorden waren gepleegd vanwege zijn ‘vertekende overtuigingen’ over de familieprocedures in de rechtbank. Terwijl Alderton naar de cel werd gebracht, schold een familielid van de slachtoffers en riep ‘rot in de gevangenis’, waarna kort applaus volgde.
Reacties van de familie
Na de uitspraak deden de familieleden van Gary en Joshua Dunmore geen commentaar. In een verklaring, uitgesproken door de politie, werd haar liefde voor de slachtoffers benadrukt: ‘Josh was een toegewijd vader en een liefdevolle oom. Hij was een geweldige zoon en broer, en liet een uitgebreide familie en vriendenkring achter. Zijn verlies zal diep gevoeld worden en de pijn zal nooit verdwijnen.’ Over Gary werd gezegd dat hij ‘de meest toegewijde zoon, broer, vader en grootvader was, die alles gaf voor degenen van wie hij hield. Hij was een zachtaardig en vrijgevig persoon die altijd anderen voor zichzelf had, en hij zal enorm gemist worden.’
