Een bijna-doodervaring door familiedrama
Een incident dat de familie Obinim sinds augustus in zijn greep houdt, wordt gekenmerkt door geweld dat schokkend en verwoestend was. Joshua Obinim, 64 jaar oud, overleefde na meerdere steken door zijn eigen zoon, Benjamin. Toen de aanval plaatsvond, was Benjamin net ingebroken in hun huis in Manchester, waar hij eerder die dag zijn moeder Alberta had neer gestoken, met ongeveer 16 of 17 messteken. Zijn jongere zus Bernice, die probeerde zich in haar kamer te barricaderen, raakte ook gewond toen ze uit het raam sprong om te ontsnappen.
Joshua werd wakker door het geschreeuw en probeerde zijn zoon te ontwapenen. Ondanks dat hij op de vloer lag en om zijn leven smeekte, hield Benjamin vast aan zijn daderrol. Een buurvrouw kwam te hulp en hield Benjamin tegen, terwijl Joshua dringend hulp zocht bij de buren. Benjamin werd later aangetroffen in zijn auto met een bloeddoordrenkt mes, gearresteerd en vier dagen later opgenomen onder de Wet op Mentale Gezondheid.
Voorafgaand aan de aanval: tekenen van psychiatrische problemen
Benjamin, een 22-jarige student, werd door zijn vader omschreven als een rustige, intelligente jongeman met een veelbelovende toekomst. Echter, enkele weken voor de daad begonnen de tekenen van psychische problemen zichtbaar te worden. Hij ervoer hallucinaties en paranoia, geloofde dat anderen hem controleerden en dat zijn moeder en zus toverinnen waren die een apparaat in zijn borst hadden geïmplanteerd om hem te doden.
De familie, die sterk geloofde en diep spiritueel was, begon gezamenlijk te bidden voor hem. Joshua dacht aanvankelijk niet dat het om een psychiatrisch probleem ging, maar geloofde dat demonisch bezit de oorzaak was. Hij en zijn vrouw betwijfelden dat Benjamin hulp nodig had van een arts, hoewel hijzelf geen professionele diagnose had gekregen. Op de dag van de moord had zijn moeder zelfs haar zorgen geuit over zijn mentale gezondheid tijdens een kerkdienst.
De gevolgen en medische behandeling
Tijdens de aanval liep Joshua meerdere ernstige verwondingen op aan hoofd, gezicht, hals, borst, buik, beide armen en linkerbeen. Hij lag in een geïnduceerde coma en werd bij bewustzijn verteld dat zijn vrouw was overleden. Ondanks de traumatische gebeurtenis bleef Joshua opmerkelijk kalm, mede door zijn geloof. Hij herinnerde zich dat hij zei: “alles is goed,” en dacht aan een bijbelvers dat hem kracht gaf, 1 Thessalonians 5:18. Hoewel hij herstelde, bleef zijn dochter Bernice, 18 jaar oud, met zichtbare littekens en psychische gevolgen achter, waaronder langdurige fysieke en psychologische littekens.
De diagnose en betrokkenheid van de psychiater
Na de gebeurtenissen werd bij Benjamin paranoideschizofrenie vastgesteld. Hij bekende schuld voor de moord op zijn moeder door verminderde verantwoordelijkheid en voor het verwonden van zijn vader en zus. Bij de rechtszitting werd besloten dat hij onvoorwaardelijk in detentie zou blijven in het Ashworth-ziekenhuis. Een forensisch psychiater, dr. Ronan Brennan, bevestigde dat zijn aandoening de drijfveer was geweest voor de aanval. Benjamin had geen eerdere strafblad en had geen problemen met middelengebruik; zijn familie had hem ook gewezen op zijn mentale situatie, wat mogelijk een rol speelde in de ontstane verwarring.
Belang van culturele en spirituele interpretaties
Joshua, die nooit eerder van schizofrenie had gehoord, dacht aanvankelijk dat de symptomen van Benjamin demonen betrof. Deze benadering, waarbij geestelijke gezondheidsproblemen worden gekoppeld aan spirituele oorzaken, is niet ongebruikelijk in sommige culturen. Volgens bisschop Tony Parry van de Nieuwe Testament Kerk in Leeds, ligt geloof in demonische bezetenheid verankerd in de Bijbel en het christendom zelf. Veel geestelijke leiders pleiten echter voor het combineren van gebed met medische hulp. Parry benadrukt dat geestelijke leiders de verantwoordelijkheid hebben om niet alleen te bidden, maar ook hulp te zoeken voor mentale gezondheidsproblemen en dat mensen die door psychiatrische stoornissen worden getroffen, intensieve medische behandeling nodig kunnen hebben.
Het belang van vroege interventie en inclusieve zorg
Expertise in geestelijke gezondheidszorg wordt steeds meer aangepast aan culturele en religieuze achtergronden. Dr. Gwen Adshead, forensisch psychiater, onderstreept dat spiritualiteit een belangrijke rol speelt bij het begrijpen en behandelen van mentale ziekten. Zij wijst op het belang van vroege interventie bij schizofrenie, die doorgaans in de late tienerjaren of vroege twintiger jaren begint en levenslang kan duren. Hoewel sommige patiënten herstellen, blijven anderen ernstig en langdurig getroffen. Adshead benadrukt dat de meerderheid van mensen met ernstige psychische stoornissen vooral zichzelf schade toebrengen en geen gevaar vormen voor anderen, behalve zichzelf zelf.
Toekomst en boodschap van herstel
Joshua heeft zijn verhaal gedeeld in de kerkdienst om bewustwording te vergroten. Hij hoopt dat zijn woorden een breder publiek bereiken buiten de Ghanaiaanse gemeenschap in Manchester. Hij adviseert andere spiritueel gerichte gezinnen met familieleden met psychische problemen: openheid en actie zijn noodzakelijk. Hij betreurt dat hij niet eerder hulp heeft gezocht en gelooft dat gebed en medische interventie hand in hand moeten gaan. Thuis hangen foto’s van Alberta, haar herinneringen en haar rol als spil van het gezin. Joshua herinnerde zich haar als een liefdevolle moeder die alles deed voor haar kinderen, en haar afwezigheid veroorzaakt nog steeds veel pijn.
Ten slotte drukt hij vergeving uit richting Benjamin, met het geloof dat het mogelijk is om mentale pijn te overwinnen door vergeving en geloof. Hij moedigt hem aan zichzelf te vergeven en de liefde van de familie te accepteren, ondanks de tragedie.
