De oprichter van World Central Chicken snijdt scherpe thema’s aan die het voedsellandschap nu beïnvloeden. Als ik u zou moeten vragen een Spaanse chef te noemen wiens naam grenzen wist te doorbreken, komt José Andrés absoluut bovenaan het lijstje. Geboren in Asturië, tegenwoordig thuis in de VS, domineert hij de internationale culinaire top. Zijn imperium reikt tot in Amerikaanse steden, maar dito belangrijk: hij is het brein achter de ngo “World Central Chicken”. Deze organisatie stond de voorbije jaren aan het front bij voedselcrises, zoals de recente stormen in Valencia. In 2025 viel hem zelfs de Medal of Freedom ten deel, uit handen van Oud-president Joe Biden. Maar Andrés kijkt vérder dan zijn keukendeuren—hij praat openlijk over de pijnpunten in de wereld van food & gastronomie. In een Amerikaans podcast-interview vertelt hij openhartig over onder meer klimaatverandering, de watercrisis en waarom politici wakker moeten worden.
Hoeveel prioriteit krijgen voedselproblemen echt van de politiek?
Te gast in de podcast Where Everybody Knows, met Ted Danson en Woody Harrelson, besprak chef José Andrés de zichtbare en sluimerende dreigingen voor onze voedselvoorziening. De toon was ronduit bezorgd: “Stel u voor dat we opstaan en er is gewoon niet genoeg voedsel meer om de mensheid te voeden. Dat scenario is helemaal niet zo denkbeeldig,” duidt de man achter het populaire José Andrés y familia en España op HBO Max.
Volgens Andrés geven politici veel te weinig prioriteit aan deze existentiële kwestie. Hij formuleert het zo: “Er komt misschien een perfecte storm op ons af — en onze leiders lijken dat totaal niet in te zien. Voedsel krijgt niet de urgentie die het verdient.”
Hij steekt zijn zorg niet onder stoelen of banken: “Ik maak me ernstig zorgen dat we op een dag wakker worden en het is er—een voedsel-Armageddon. Te weinig eten. Niemand is daarop voorbereid.” De oplossing volgens hem? Structurele nationale voedselveiligheidsadviseurs aan het hoogste politieke niveau.
Zo benadrukt hij: een goed voedingsbeleid is geen bijzaak. “Het is belangrijk, maar we moeten er echt dieper op ingaan. Wie voedselproblemen bagatelliseert, creëert geheid een groot maatschappelijk risico.”
De stille watercrisis en menselijke inventiviteit
In New York – waar Andrés overigens ook een restaurant runt – benoemt hij in het interview de watercrisis als volgend groot knelpunt. Zijn overtuiging: “We zullen onze menselijke creativiteit maximaal moeten inzetten.” Zijn metafoor blijft hangen: “De oceaan vertelt ons van alles, alleen luisteren we niet. Als we straks negen, misschien tien miljard mensen willen voeden, zullen we moeten innoveren tot over onze schaduwen heen.”
Hij haalt een praktijkvoorbeeld aan over visserij en kennisdeling. “Stel je een visser ergens bij de mangroven voor — zonder de juiste middelen of kennis zet hij zijn netten uit waar jonge vissen zwemmen.”
Het gevolg: veel vissen worden gevangen vóórdat ze volgroeid zijn. “Niemand begeleidt deze vissers—niemand zegt: ‘Laat die jonge vissen zitten. We betalen je zelfs wat als je ze niet vangt, zodat je toch te eten hebt. Maar wacht even: die visjes kunnen uitgroeien tot reuzen in de oceaan.’ Die kennis, dat missen we wereldwijd nog te vaak,” aldus de Spaanse chef.
- Praktische tip: Koop lokaal gevangen vis wanneer het kan, let op keurmerken zoals MSC of het ‘Goede Vis’-label.
- Wist u dat? In Nederland voeren plekken als de Rotterdamse Markthal en Noordzee-visbanken deze discussie nu al – vraag er naar als u winkelt!
- Denkt u wel eens na waar uw eten vandaan komt? Kleine stapjes — zoals minder voedsel verspillen — maken verschil, oprecht.
De boodschap van Andrés? Zonder bewuste keuzes en innovatieve aanpak kunnen zelfs rijke regio’s als de Randstad te maken krijgen met serieuze voedseltekorten. Dat klinkt pittig, maar liever nu ontnuchterend eerlijk—dan straks letterlijk met lege schappen.
