Het lijkt misschien een financiële kwestie, maar volgens de cognitief gedragstherapeut Michele Facci zit het dieper: we kunnen de kinderen zelf steeds minder goed verdragen. Ik worstelde zelf met deze gedachte toen ik het onderzoek van Facci las in Corriere del Trentino. Is het echt onze tolerantie die afneemt—of is er iets fundamenteel veranderd in hoe we met kinderen omgaan?
Kinderen krijgen een andere start: waar gaat het mis?
Facci ziet dat volwassenen anno 2025 overspoeld worden door werk, sociale verplichtingen en onzekerheid.
de tijd en aandacht voor kinderen krimpt elke dag een beetje in. Dit merken we nergens zo sterk als bij gezinnen in onze eigen regio, van Amsterdam-Zuid tot een klein dorpje in Drenthe—overal klinkt dezelfde verzuchting: “Ik kom gewoon niet meer toe aan écht contact.”
- Minder tijd om te spelen, luisteren en beantwoorden van 1000 vragen
- Minder geduld met lawaai, chaos en de soms eindeloze fantasieën van kinderen
- Minder tolerantie voor het ongeremde gedrag dat juist bij kinderen hoort
Een opvallende uitspraak: ‘Kinderen worden zonder geweten geboren’
Dat is even slikken. Volgens Facci zijn kinderen vandaag niet anders dan vroeger—maar onze drempel is veranderd. “De cijfers laten zien dat steeds minder kinderen een sterk ontwikkeld geweten hebben,” zegt hij. Met andere woorden: kinderen krijgen minder kans om te ontdekken hoe samenleven werkt. Zelf zie ik het ook in mijn omgeving—de tolerantie voor kinderlijk gedrag neemt af, niet alleen op straat of op het schoolplein, maar ook thuis.
Technologie, prikkels en frustratie: wat gaat er mis?
Volgens Facci zijn kinderen dagelijks ondergedompeld in een zee van prikkels. Tablets, TikTok, online games—niet per se slecht, maar vaak zonder begeleiding of grenzen. Hier herken ik iets typisch Nederlands: het gemak waarmee we “even snel” op een scherm uitkomen. Het is misschien praktisch — kind blij, iedereen rust — maar het werkt als een soort snelkookpan op het brein.
- Kleine kinderen raken sneller gefrustreerd, omdat ze niet leren wachten of teleurstelling te incasseren
- Impulsiviteit groeit, want direct genot is altijd dichtbij op een scherm
- Ouders missen de tools om technologie bewust in te zetten of om in te grijpen bij conflitos
Wat kunnen ouders in Nederland wél doen?
Facci is stellig: leren omgaan met frustratie hoort bij opvoeden in 2025. Maar voorkómen is beter dan genezen.
En geloof het of niet — soms is een simpele wandeling door het Vondelpark effectiever dan elk online opvoedadvies. Wat helpt echt?
- Laat kinderen af en toe vervelen — dat is geen ramp, maar juist een kans om creatief te zijn
- Zet schermen met een timer uit (Tip: de AVROTROS Slimme Ouder app werkt goed én is gratis)
- Leer zelf omgaan met lawaai — ja, het is soms zwaar. Maar zo’n rommelige woonkamer levert uiteindelijk meer op dan een keurig huis en gefrustreerde kinderen
- Praat over gevoelens, ook als het moeilijk is. Frustratie delen lucht altijd op
Eén onverwacht effect: minder kinderen, maar meer druk?
Een gekke conclusie misschien, maar minder kinderen betekent soms juist méér druk per kind. Ouders willen alles perfect doen en raken overprikkeld zonder dat ze het zelf merken. Ik zie het in elke speeltuin en wachtkamer — verwachtingen zijn torenhoog, maar ruimte voor fouten is er amper. Juist daarom is het belangrijk om die tolerantie bewust te trainen. Gewoon, door af en toe de boel de boel te laten én kinderen de kans te geven zichzelf te zijn. Dat levert misschien niet direct een Instagramwaardig plaatje op — maar wel een ontspannenere generatie.
