- Veel van het Duitse, Italiaanse en Nederlandse goud ligt (nog) in New York
- Parlementsleden en belangenorganisaties eisen terugkeer van $245 miljard
- “Invloed op andere bezittingen, klap voor vertrouwen in Amerika”
Als men denkt aan goudreserves van landen, zien de meesten rijen goudstaven voor zich in kluizen van ‘onze’ eigen centrale bank. de praktijk? Heel anders. Grote delen van Europa’s goudvoorraad liggen al tientallen jaren opgeslagen… in de VS. Om het even concreet te maken: 37% van het Duitse goud ligt in Noord-Amerika, Italië zit op 43% — en Nederland? Wij bewaren nog altijd zo’n 31% van ons goud daar. Waarom? Dat leest u hieronder. In 2025 is het onderwerp actueler dan ooit.
Waarom Duitse, Italiaanse en Nederlandse miljarden aan goud in New York blijven liggen
Dat goud van Europese landen in New York? Daar zitten diepgewortelde historische redenen onder. In de Koude Oorlog zocht men simpelweg een ‘veilige plek’, ver weg van politiek gedonder met Oost-Europa. Duitsland was destijds feitelijk frontlinie. Bij politieke dreiging — of erger — kon goud binnen Europa zomaar kwetsbaar zijn. Bovendien, onder het beroemde Bretton Woods-systeem, draaide alles letterlijk om de dollar. Goud in de VS opslaan was praktisch: zo kon men snel dollars omwisselen. Inmiddels zijn die zorgen deels weg, maar het Amerikaanse financiële systeem biedt nog steeds voordelen: liquiditeit, handel, geen fysiek gesleep met goud.
Laat de cijfers bezinken: volgens de World Gold Council bewaart Duitsland 3.352 ton goud in Amerika, Italië zo’n 2.452 ton. Oostenrijk heeft er 613 ton liggen. Samen goed voor zo’n 245 miljard dollar — en dat is alleen nog maar Duitsland en Italië. De Financial Times meldt dat politici in de Duitse Bundestag steeds luider roepen om terugkeer van het goud in deze onzekere tijden.
Aanleiding: recente spanningen rond de Amerikaanse centrale bank (Fed), de ‘bewaarder’ van al dat Europese goud. Eerder deze maand suggereerde de Amerikaanse president dat hij mogelijk “zou moeten ingrijpen” als Powell niet de rente verlaagt. voor de Federatie van Europese Belastingbetalers reden zat om brieven te sturen naar Duitsland en Italië. De vraag: breng dat goud terug naar huis — voordat men nog minder grip heeft als de VS politiek verder polariseert. Begrijpelijk, want voor veel parlementsleden voelt het vreemd dat Nederlands of Duits goud uitgerekend bij de Fed ligt, terwijl geopolitieke spanningen oplopen.
Michael Jaeger, vicevoorzitter van de belastingbetalersfederatie, zegt het scherp tegen Reuters: “Trump wil zeggenschap over de Fed — en dus over het Duitse goud. Het is ons geld. Breng het terug.” Markus Ferber, CDA’er en invloedrijk europarlementariër, vindt de situatie allang niet vanzelfsprekend meer: “De Amerikaanse politiek blijft onvoorspelbaar. Wie weet wat ze straks bedenken met buitenlands goud op hun bodem.”
De Bundesbank zelf blijft vooralsnog koel: “We hebben volledig vertrouwen in de Fed”, aldus hun officiële reactie. “Er is geen enkele aanleiding om te twijfelen aan onze partner in New York.”
Wat betekent de mogelijke terugkeer van goud voor de Verenigde Staten?
Als Duitsland, Italië — of Nederland — daadwerkelijk kiezen voor een massale terugkeer (‘Heimholung’ zoals de Duitsers zeggen), is dat niet per se direct fataal voor de VS. Maar: het is wel een zichtbaar signaal dat het mondiale vertrouwen in Amerika’s financiële stabiliteit aan het afbrokkelen is. En dat geld (en goud) steeds vaker nieuwe toevluchtsoorden zoekt — naar Azië bijvoorbeeld, of Zwitserland. Dat zien we trouwens nu al, want steeds meer landen diversifiëren hun reserves.
Het World Gold Council-onderzoek uit 2025 laat zien: 95% van centrale banken wil hun goudreserve vergroten. Opmerkelijk is dat nu ook 7% van alle centrale banken aangeeft goud daadwerkelijk fysiek te willen verplaatsen — het hoogste percentage sinds de pandemie.
Julian Chevalier, econoom bij Gold Broker, ziet dat scherp: “Stel dat Duitsland zijn goud daadwerkelijk terughaalt: andere landen zullen zich snel afvragen: waarom ligt óns goud nog in Amerika? Meer dan dertig landen bewaren nog een deel van hun reserves in de VS.”
Samengevat: het financiële overwicht van de VS zou een flinke knauw krijgen. Landen zouden Amerikaanse staatsleningen kunnen dumpen, met direct effect op de rest van het financiële systeem.
Kortom — officieel is er (nog) niets besloten, maar het momentum groeit. Europa’s ‘verloren goud’ zou in 2025 zomaar terug kunnen keren uit Fort Knox. Of dat geruisloos zal gaan valt te betwijfelen: voor beleggers, banken en overheden is het een serieuze wake-up call.
