Persoonlijke Achtergrond en Wensen
Een jonge moeder met een geschiedenis van psychische problemen en trauma uit haar vroege tienerjaren deelt haar ervaring bij de geboorte van haar kind. De zwangerschap werd als bijzonder positief ervaren, met opmerkelijke verbeteringen in zowel haar mentale als fysieke gezondheid. Ze voelde zich enthousiast over haar plannen voor een gezin en besteedde veel tijd aan de voorbereidingen.
De Geboorte en Het Onverwachte verloop
De bevalling verliep niet volgens plan, wat haar diep raakte. Door nalatigheid en gebrek aan empathie van de medische staf werd haar geboorte-ervaring ernstig beschadigd. Ondanks de negatieve gebeurtenis is ze dankbaar dat haar zoon gezond is en zich goed ontwikkelt. Acht maanden later is ze nog steeds bezig met fysiek en mentaal herstel en worstelt ze met de herinneringen aan die dag.
Zijn Trauma en Behoeften
Omdat ze vroeger al trauma en posttraumatische stressstoornis (PTSD) had, had ze een document met haar geboortevoorkeuren opgesteld. Dit document bevatte belangrijke informatie over haar sensorische en emotionele behoeften tijdens de bevalling. Ze had bijvoorbeeld behoefte aan geruststelling, duidelijke uitleg over procedures om controle en veiligheid te behouden, en wilde geen aanwezigheid van mannen anders dan haar echtgenoot. Bovendien vroeg ze om minimale prikkels, omdat onverwachte agitatie haar triggers activeert.
Gebrek aan Implementatie van Voorkeuren
Helaas werd haar geboortevoorkeuren niet gelezen of gebruikt door het medisch personeel. Hoewel ze het document duidelijk had geüpload en was verzekerd dat het zou worden gelezen door de betrokken verloskundigen, gebeurde dat niet. Hierdoor ondervond ze een enge en pijnlijke ervaring tijdens haar bevalling.
De Geboortedag
Op de ochtend dat ze in arbeid ging, was ze ervan overtuigd dat haar bevalling begon, omdat ze weeën had die 1 minuut en 45 seconden van elkaar zaten. Toen ze belde om opgenomen te worden, kreeg ze te horen dat ze nog een uur moest wachten omdat het haar eerste kind was. Bij aankomst in het ziekenhuis verklaarde ze dat haar voorkeur was om in het bad te bevallen, zoals vermeld in haar document. De verloskundigen begonnen met het vullen van het bad, waarin ze 15 minuten verbleef. Kort daarna kwam een arts binnen en beval haar om uit het bad te stappen vanwege haar hoge bloeddruk, zonder verdere uitleg.
De Impact van Onbegrip en Naleving van Voorkeuren
Het overgrote deel van de communicatie was minimaal. De moeder moest smeken om in het bad te mogen blijven, omdat dat haar pijn verzachtte en ze bang was zonder het water. Ze kreeg geen geruststellende woorden of duidelijke uitleg. Tijdens het persen was ze veel pijn en maakte ze veel geluid, wat haar triggers activeerde. Een arts zei abrupt tegen haar dat ze moest persen, maar zonder te schreeuwen, wat haar triggerde en haar emotioneel raakte.
Kort daarna moest haar wordt een episiotomie uitgevoerd met een scalpel. Vanwege haar angst voor naalden en scherpe voorwerpen probeerde ze te reageren door te duwen, waarna haar zoon werd geboren.
Reactie van de Zorginstelling en de Nasleep
Na haar klacht ontving ze excuses van de Patient Advice and Liaison Service en de betrokken arts voor de onvriendelijkheid en de onprofessionele houding. De reactie bevatte ook een bevestiging dat haar geboortevoorkeuren niet waren gelezen of gebruikt, wat haar nog meer beschadigde. Een spijtbetuiging werd gedaan, maar ze beschouwt dit als onvoldoende herstel voor de gebeurtenissen.
Persoonlijke Reflecties en Toekomstplannen
Gezien haar diepe emotionele impact beschouwt ze het moederschap als het meest waardevolle in haar leven. Het trauma van haar geboorte ervaart ze nog steeds als een last, en het maakt haar bang om opnieuw een kind te krijgen. Ze wil graag nog een kind, maar haar vertrouwen in de medische zorg is ernstig aangetast door de gebeurtenissen.
