De discussie over budgetvoorspellingen en vermeende leugens
De minister van Financiën heeft tegenover Sky News benadrukt dat ze geen misleidende informatie heeft verstrekt over de staat van de overheidsfinanciën voorafgaand aan de begroting. Rachel Reeves wordt verweten dat haar toespraak op 4 november uit Downing Street, waarin zij de basis legde voor belastingverhogingen, de indruk zou hebben gewekt dat de fiscale situatie ernstiger was dan deze werkelijk was. Toen Trevor Phillips haar rechtstreeks vroeg of zij had gelogen, antwoordde ze: “Natuurlijk niet.”
De invoer van de rapportage over de economische situatie
Reeves legde uit dat de beslissing van het onafhankelijke Office for Budget Responsibility (OBR) om de beoordeling van de productiviteit aan te passen, tot gevolg had dat de voorspelde belastingopbrengsten met 16 miljard pond lager uitvielen. Zij stelde dat de belastingverhogingen noodzakelijk waren om meer financiële ruimte (het bedrag waarmee de overheid meer kan uitgeven of belastingen kan verlagen zonder de eigen fiscale regels te schenden) te creëren, wat de markten moest geruststellen en de economie stabiliseren.
De schatting van het begrotingstekort en politieke controverse
Volgens de OBR had de forecast op 31 oktober een overschot van 4,2 miljard pond getoond, in plaats van het gat dat zou ontstaan door de productiviteitsdaling. Trevor Phillips stelde Reeves daarom de vraag waarom zij dit niet aan het publiek had gezegd en meer ruimte had gecreëerd. Reeves antwoordde dat zij in haar speech drie doelen wilde bereiken: het aanpakken van de levensduurte door bijvoorbeeld 150 pond van energierekeningen af te halen en vergoedingen en vervoersprijzen te bevriezen, het reduceren van wachtlijsten in de gezondheidszorg door de financiële bescherming van de NHS voort te zetten, en het terugdringen van de schuldenlast door meer ruimte te scheppen voor het monetaire beleid.
Reacties op de fiscale beleidskeuzes en belastingverhogingen
De regeringsleider benadrukte dat de belastingverhogingen van dit jaar niet vergelijkbaar waren met die van vorig jaar, hoewel Reeves had toegegeven dat zij eerder had gezworen dat zij niet opnieuw belastingen zou verhogen. Zo had zij de inkomensbelastingcriteria tot 2031 bevroren en een reeks kleinere belastingverzwaringen doorgevoerd voor een totaal van 26 miljard pond. Trevor stelde dat haar uitspraken vorig jaar in strijd waren met de huidige praktijk.
De verklaring van Reeves en de controverse hierover
Reeves erkende dat zij eerder had gezegd dat zij niet van plan was belastingen te verhogen, maar dat het nu nodig was geworden door factoren buiten haar controle, waaronder de OBR-rapportage over de productiviteit. Kemi Badenoch, leider van de conservatieve partij, uitte haar kritiek op de economische beleidsvoering van Reeves. Volgens Badenoch heeft de minister een slechte taak gedaan, het economisch beleid verpest en bovendien gelogen. Zij stelde dat Reeves moet aftreden.
Politieke standpunten over het armoedebeleid en sociale voorzieningen
Reeves deelde dat zij trots was op haar beslissing om het aantal kinderen dat uit armoede wordt geholpen te vergroten door de twee-kindertoeslag vanaf april uit te breiden. Deze toeslag, geïntroduceerd door de conservatieven in 2017, beperkte ouders tot het claimen van uitkeringen voor hun eerste twee kinderen. Hoewel een meerderheid van Labour-leden voor het schrappen van de toeslag was, was slechts 37% van de kiezers die op Labour stemden in 2024 dit eens.
Politieke discussie over het beleid en maatschappelijke reacties
Reeves verdedigde haar keuze als gericht op het helpen van kinderen, in plaats van partijpolitiek. Ze benadrukte dat haar beleid meer dan een half miljoen kinderen uit armoede helpt, samen met de invoering van gratis schoolmaaltijden, ontbijtcampagnes en 30 uur gratis kinderopvang voor werkende ouders. Zowel de liberale als de conservatieve leiders stelden verschillende meningen over de toereikendheid en rechtvaardigheid van het beleid.
Economische groei versus sociale steun
Badenoch stelde dat het verbeteren van de economische situatie via werkgelegenheid en goede lonen de beste manier was om armoede te bestrijden. Ze betoogde dat het verhogen van kinderuitkeringen via het plafond onvoldoende was om armoede te verlichten en dat het beleid meer op lasten voor gezinnen drukte dan op daadwerkelijke oplossingen. Zij benadrukte dat het belangrijk is om de economische groei te stimuleren, in plaats van herverdeling door belastingmaatregelen.
