De geschiedenis en de recente verwoesting van Shuja’iyya
Niet zo lang geleden was Shuja’iyya, gelegen in het noorden van Gaza, een bruisend stadje met ongeveer 100.000 inwoners, dat trots was op een geschiedenis die meer dan 850 jaar teruggaat. Tegenwoordig is het een vlakke woestenij, een patstelling van stof en ellende.
De situatie op de grond en het mutisme van de media
Op 20 november 2025 om 04:47 UTC staat de verslaggever in het gezichtsveld van een ingestorte gebouw met zes verdiepingen, gestapeld op elkaar. Een hond dwaalt door de ruïnes, terwijl een militair drone boven de omgeving zoemt. In de verte klinkt het geweervuur.
Dit is Shuja’iyya. Eerder was het een levendige plaats, maar nu is het een land dat grotendeels uit puin bestaat. Israel staat geen onafhankelijke verslaggeving toe vanuit Gaza, behalve via gecontroleerde bezoeken. Op dat moment heeft een groep journalisten, waaronder Sky News, beperkte toegang tot het gebied, dat onder controle staat van Israël. Al het materiaal wordt vooraf door de Israëlische militaire autoriteiten bekeken, hoewel Sky News volledige redactionele controle behoudt.
De verwoesting door oorlogen en het huidige magere bestand
De gebouwen voor de verslaggever zijn allemaal beschadigd door de voortdurende conflicten. Veel van de structuren zijn volledig verwoest, slechts skeletachtige overblijfselen remaining. In de afgelopen twee jaar zijn meer dan 68.000 mensen gedood in Gaza, voornamelijk als gevolg van Israëlische militaire operaties. Deze escalatie begon op 7 oktober 2023, na een verrassingsaanval van Hamas waarbij meer dan 1.200 mensen om het leven kwamen. Sindsdien hangt er een gespannen wapenstilstand boven de regio, gebaseerd op een door de Amerikaanse president Donald Trump ontworpen vredesplan dat nu door de VN wordt ondersteund.
De scheidslijn en de positie van Israëlisch leger
De verslaggever bevindt zich op een heuvel van aarde buiten een Israëlisch militair kamp. Omringd door enkele Israëlische soldaten, rondrennende honden en een enkele vogel die op een rots landt, vormt de omgeving een schrale overgang van desolatie. Dit is de zogenaamde Gele Lijn, die de regio in twee delen scheidt. Een reeks betonblokken wordt aangelegd, beginnend vanaf de randen, maar de lijn is nog niet volledig dichtgemaakt.
Op korte afstand staat een toren, praktisch op de Gele Lijn, duidelijk zichtbaar als teken van de grens. Het land waarop de verslaggever staat, valt onder Israëlische controle en herbergt een klein aantal Gazanen, terwijl de meerderheid van de circa twee miljoen inwoners zich aan de andere kant bevindt, waar Hamas de controle houdt.
De boodschap en de houding van het Israëlische leger
Het Israëlische leger, de IDF, heeft de verslaggever uitgenodigd en bepaalt welke gebieden ze bezoeken. Ze houden toezicht op wat er wordt getoond en gecensureerd, hoewel journalisten volledige redactionele controle behouden over hun verslaggeving. Vertegenwoordiger Nadav Shoshani benadrukt dat Hamas niet veranderd is en niet van plan is zich te ontwapenen, ondanks twee jaar van aanvallen op Gaza. Volgens hem blijft Hamas zich rearming, mede door het geweld dat ze op straat uitzetten en hun pogingen om dominantie en macht in Gaza te herbevestigen.
De internationale pogingen tot stabilisatie en de onzekerheid
Onder het door de VN gesteunde vredesplan wordt verwacht dat een stabilisatiekracht Gaza betreedt om burgers te beschermen en humanitaire hulp te garanderen. De details van deze troepen, hun aantal, mandaat en ontwapeningsverplichtingen blijven voorlopig onduidelijk. Momenteel is Gaza verdeeld: een deel met streng gehandhaafd wapenstilstand en bijna geen inwoners, en een ander deel waar miljoenen proberen te leven binnen de chaos van de nasleep van de oorlog.
Levens aan de rand van de gewelddadige werkelijkheid
Hoewel de toegang tot Gaza voor internationale journalisten sinds het begin van het conflict is beperkt, bezoeken lokale verslaggevers de verwoeste gebieden van de andere zijde. Tijdens een bezoek aan Shuja’iyya deelde een familielid haar verhaal met de verslaggever.
Het dagelijks lijden van een familie
Iman Hasoneh, 48 jaar, leeft al maanden in de puinhopen nadat haar huis instortte. Haar man heeft intern bloedverlies na een verwonding, en haar kinderen zijn uitgeput door de situatie. Haar familie vluchtte eerder uit Shuja’iyya, maar kon nergens anders onderdak vinden en keerde terug naar de ruïnes van hun woning.
“Ons huis is ingestort, en het was een wonder dat we ontsnapt zijn,” zegt ze. “We konden nergens anders naartoe. We hebben zo veel meegemaakt. We zijn constant verhuisd.”
Ze wijst naar een ander ingestort gebouw en vertelt dat een raketaanval alles op zijn kop zette. “Ik had niet gedacht dat ik het zou overleven. Ik geef het op. Op een dag kondigen ze vast aan dat we allemaal zijn gedood. We staan op de rand van de Gele Lijn, en er is zoveel lijden.”
Naast haar zoemt een drone boven haar, hetzelfde apparaat dat nabij haar standplaats werd gelanceerd om de situatie te overvliegen. Het beeld dat ze ziet, is dat van een verwoeste wereld waar mensen ondanks alles blijven proberen te overleven.
